Floating Doctors - Week 1

Na een turbulente vlucht kwam ik aan op het kleine vliegveld van Bocas del Toro. Daar kwam de bagage niet via een band het vliegveld binnen, maar werd doorgegeven door een klein luikje. Hierbij ook nog een klein (touristisch overzichtje van de eilanden van Bocas del Toro)

Toen ik het vliegveld uitliep hoorde ik toevallig het meisje voor mij ‘ Floating Doctors’ zeggen. Dit bleek Ruth te zijn, een nieuw lid van de staff, die werd opgehaald door Emily, een verpleegster die al meer dan een half jaar bij Floating Docters werkt. Ik raakte met de twee dames aan de praat en ik en Ruth konden onze tussen bij Emily thuis (ze woont in Bocas Stad en niet op FD base) stallen tot de boot naar base vertrok om 17:30u. De middag hebben we heerlijk ontspannen doorgebracht met een beetje wandelen door Bocas Stad en relaxen bij een van de vele barretjes aan de zee.

Aan het einde van de middag vertrok de boot naar FD base. Bij het verzamelen bleek dat ik en Ruth  als enige nieuwe floating doctors waren aangekomen. De eerste week zouden we een zeer select groepje hebben, want er waren net veel vrijwilligers vertrokken. Met de staff en vrijwilliger stapten we in de boot die ons met 30 minuten varen tussen mangroven en eiland naar FD base bracht waar de koks heerlijk Panamees voor ons hadden gekookt . Na het eten kreeg ik een korte rondleiding over de base en gingen we vroeg naar bed.

Maandag was dan eindelijk mijn eerste echte dag als Floating Doctor! Deze begon lekker rustig met een rondje zwemmen rondom het eiland. Behalve dat ik twee kleine kwalletjes raakte tijdens mijn tocht was het heerlijk zwemmen door dit paradijs! Daarna kreeg ik uitgebreide voorlichting over hoe klinieken te werk gingen en veiligheidsvoorschriften. 

In de middag stond een tocht naar het Asilo (een verpleeghuis in Bocas stad voor bejaarden en psychiatrische patiënten zonder familie) op het programma. Hier helpen wij als Floating Doctors mee door het geven van medisch advies, maar ook door kleine dingen zoals bloeddruk meten, nagels knippen, en gewoon een praatje maken. Nadat ik bij alle mannelijke bewoners de bloeddruk had gemeten en een aantal nagels had geknipt kregen we nog een uurtje vrije tijd om boodschappen te doen in Bocas Stad. In de avond werd er weer heerlijk voor ons gekookt waarna we met de vrijwilligers een aantal kaartspelletjes hebben gespeeld. In de avond werd ik al meteen geconfroteerd met dat we echt midden in de jungle leefden:er zat een slang rondom de tandenborstel van een van de meisjes. Ondanks dat het maar een kleintje was, is deze volgens de bewaker wel giftig en moesten we dus heel voorzichtig zijn in de badkamer! Uiteindelijk konden we hem gelukkig terug gooien in de jungle :). 

Dinsdag trokken we er al vroeg op uit voor een aantal huisbezoeken. Dit betekende ongeveer een half uur met de boot en daarna een tocht te voet van 10-15 minuten naar de huizen van patiënten met chronische ziektes, zoals diabetes en hoge bloeddruk. Dit was echt super tof omdat we niet alleen veel tijd onderweg waren (en dus veel van de schitterende omgeving meekregen) maar we ook bij de lokale huizen naar binnen gingen en konden zien hoe de inwoners leefden. Ook hadden we de tijd om goed met deze patiënten over hun ziekte te praten en samen een behandelplan op te stellen. Aan het einde van de dag kwamen we binnen bij een ouder echtpaar (en 3 andere generaties die in dat huis leefden) waarvan de vrouw een enorm gezwollen buik had van al het vocht (net alsof ze zwanger was van een tweeling). Voor deze vrouw konden wij met onze apparatuur niks beteken, dus besloten we haar om haar naar een ziekenhuis te verwijzen. We gaven haar ook geld om naar het ziekenhuis te gaan (de meeste mensen hier zijn te arm om dit zelf te betalen) en regelden iemand die met haar mee ging naar het ziekenhuis in David (6uur reizen). Na een lange dag en ongeveer 10 huisbezoeken gingen we weer terug naar base voor het lekkere eten van de koks (afkomstig uit een dorp 10 minuten vanaf base).    

Op woensdag hadden we maar een dorp waar we 15 patiënten hadden om op te volgen. Een groot deel hiervan moest een nieuwe injectie depo krijgen (een voorbehoedsmiddel dat elke 3 maanden geïnjecteerd moet worden. Na een ochtend hard werken waren we al om 1 uur klaar, en konden we in de middag even genieten op een bounty strand compleet afgelegen van de bewoonde wereld en nog niet ontdekt door toeristen! Toen we terugkwamen op base wilde ik gaan douchen, maar werd vlak voordat ik onder de douche stapte geroepen. Er was een meisje van 8 jaar gebeten door een hond in haar lies met weefsel wat uit deze wonden naar buiten hing. Dit meisje was met haar moeder naar onze basis gekomen in de hoop dat wij haar konden helpen. Omdat op dat moment als enige aanwezig op base goed kon hechten mocht ik dit meteen bewijzen. In mijn zwembroek en zo steriel mogelijk (zover dat ging) konden we de wonden hechten en het meisje antibiotica geven. Op het moment van schrijven zijn de hechtingen alweer verwijderd en is alles gelukkig goed afgelopen . Ik heb die nacht echter wel veel gedacht aan het hechten van een hondenbeet (een hele vieze wond die men liever op laat), maar omdat er weefsel uit hing hadden we toch besloten te hechten. 

Op donderdag begon de dag met wat administratie. We voeren namelijk alle patiëntengegevens en verrichtingen in in een database. Er bestaan geen enkele referenties voor de Ngobi populatie waar wij mee werken, dus deze informatie is zeer waardevol voor de toekomst. In de middag gingen voor de tweede keer die week naar het Asilo. Daar deden we een dansoefening om de bewoners in beweging te krijgen en hebben we onder andere de Hokey Pokey gedanst! De bewoners vonden dit echt geweldig en hadden het goed naar hun zin! In de avond hadden we case rounds. Daarbij geven alle vrijwilligers een presentatie over een patiënt die ze in de week gezien hebben, ik heb dus zelfs nog wat medisch bijgeleerd! Daarna was er nog tijd om film te kijken en aan de posters voor vrijdag te werken.

Vrijdagochtend gingen we naar een dorpje slechts 10 minuten verwijderd van FD base waar onze koks ook vandaag komen. Zij hadden een 30tal vrouwen opgetrommeld die graag wat over gezondheid bij wilden leren. We hebben hen verschillende presentaties gegeven, van anticonceptie tot het maken van ORS (dit laatste presenteerde ik). Na anderhalf uur met deze vrouwen gepraat te hebben gingen we naar een school om voor kinderen te presenteren over het belang van tanden poetsen en goede voeding (laatste door mij) en zeep en tandenborstels uit te delen. Op de terugweg hadden we wat tijd over en hebben we een ommetje gemaakt om luiaards te spotten. Na een half uur rondvaren hadden we er uiteindelijk eentje gespot! De terugweg betekende ook dat mijn eerste, zeer veelzijdige week als floating doctor er al weer op zat. Gelukkig had ik er toen nog 3 te gaan, waar snel meer van volgt!

Liefs,

Floris